مغامرات حوميت | עלילות חומית 2016

“من هي حوميت؟ ايمتا شفناها أول مرة؟ شو صار معها وكيف كان الإشي من البداية للنهاية؟ – ليك، اسمع:…”
من مغامرات حوميت للكاتب س. يزهار

“מי היא חומית? מתי ראינוה לראשונה? מה קרה לה ואיך היה הדבר מראשית ועד אחרית? – הנה, שמע: …”
מתוך עלילות חומית מאת ס. יזהר

هي قصة نملة. سوف نحكيها سويًا – ممثلون ومشاهدون-متفاعلون. سنتحرك، نتحدث ونرسم العالم السحري للنمل، وفيه، مغامرات نملة واحدة ومميزة والتي تحمل حملًا ثقيلًا واستثنائيًا – ألا وهي النملة حوميت.
سوف يتحضر ممثلو المجموعة للعرض سويًا مع الأطفال، في ثلاث ورشات تتمحور حول تجاذب الحديث، طريقة مشي النمل وتمثيل نماذج شبيهة بالنمل، ومن ثم سنجتمع كلنا وبمشاركة مع كل الحضور سنحاول افتتاح كلمات قصة س. يزهار الرائعة في تصوّر ثلاثي الأبعاد، لحدث استعراضي مشترك.
التمعن في عالم النمل سيمكننا من التحرك بين المقاييس: التمعن بنظرة موسعة على طرق النمل، على قوافل النمل وكذلك على قوافل الكلمات، وفي نظرة أقرب، أشبه بالميكروسكوبية والتي تكبّر الصغير وتكشف عنه المزيد من التفاصيل. من تعدد هذه النظرات سنخلق سويًا ساعة من الإبداع المشترك – ساعة النمل.

זה סיפור על נמלה. נספר אותו יחד – שחקנים וצופים־פעילים. נתנועע, נדבר ונצייר את עולמן הקסום של הנמלים, ובתוכו את עלילותיה של נמלה אחת ומיוחדת שנושאת משא גדול במיוחד – היא הנמלה חומית.

ההתבוננות בעולם הנמלים מאפשרת לנו לנוע בין קני־מידה: התבוננות במבט רחב על שבילי הנמלים, על שיירות הנמלים כמו גם על שיירות המילים, וגם במבט מתקרב, כמו־מיקרוסקופי אשר מגדיל את הזעיר ומגלה בו עוד ועוד פרטים. מריבוי המבטים האלה ניצור יחד שעה של יצירה משותפת – שעת הנמלים.

“وهلا، لما عنجد صار ممكن نروح على البيت صارت شغلة ثانية. الساعة القصيرة جدًا لحتى العتمة، صارت ساعة طويلة ومفتوحة ومليانة، اللي فيها محل لكثير أشياء.
وأبدًا ما كان في ضغط للرجعة على البيت بسرعة. ومين بعرف إذا في بشي محل أكثر من شو في هون.
ويمكن لازم بس نطلب إنو هاي الساعة الصغيرة تستنى معنا، ساعة النمل، وما تمرق بسرعة متل كلشي.
تطلبو؟
أنا بطلب.”
من مغامرات حوميت للكاتب س. يزهار

“וכעת, כשכבר באמת היה אפשר לקום וללכת הביתה קרה דבר אחר.
השעה הקצרה מאד, שעד לחשכה, נעשתה פתאם אחרת. שעה ארוכה מאד, אין־קץ.
שעה גדולה ופתוחה ומלאה, שיש בה מקום לכל מיני הדברים ולעוד יותר.
וכלל לא היה דוחק לחזור מהר הביתה דוקא. ומי יודע אם יש בשום מקום יותר ממה שיש פה כעת.
וצריך אולי רק לבקש כי תמתין לה השעה הקטנה הזו אתנו, שעת הנמלים, ולא תעבור מהר כמו הכל.
תבקשו?
אני מבקש.”
מתוך עלילות חומית מאת ס. יזהר